Webshop live!

Het heeft wat voeten in de aarde gehad maar de webshop is dan eindelijk live. De reden dat het langer duurde dan verwacht is omdat we natuurlijk willen dat het technisch goed werkt maar ook dat het product wat geleverd wordt gewoon goed is en aan de verwachtingen voldoet. Dat hebben we eerst eens uitgebreid getest, met als resultaat dat we nu een tas (met de kop van Rob) hebben en een drinkfles. Dus wil jij ook zo’n tas of wil je liever in een te gekke hoodie lopen? Of met een te kekke muts of pet? Ga vooral los! Ook hiervan gaat de opbrengst naar onze stichting.

Achter de schermen lopen nog allerlei plannen voor acties, maar daarover later meer.

Ik (monique) zit normaal gesproken vol energie en wil vooral alles geregeld hebben. Dus alles moet staan en werken voordat ik het los kan laten. Maar ik merkte deze week ook dat ik even een stap op de plaats moet maken. Mentaal is het zwaar geweest de afgelopen weken, het vele geregel, de zorgen over de behandeling en dit alles naast je dagelijkse werk. Ook op Rob heeft het zijn weerslag gehad, hij is vermoeider dan anders en loopt momenteel echt een stuk slechter. Dus dit weekend alleen maar gezellige rustige dingen gepland staan. We zullen toch ergens een manier moeten gaan vinden om onszelf zen te krijgen.

Maar bovenal zijn wij, ook heel trots wat we tot nu toe al bereikt hebben. Zo gaaf, dat je kunt denken oh….. het ziet er naar uit dat we het ook echt gaan halen!

Trots zijn we ook op onze kinderen (welke ouder niet?). Ze houden zich ontzettend goed staande tussen alle hectiek en alle (tafel)gesprekken die (bijna) alleen maar over Mexico gaan. Ook op hun beider werk worden ze goed ondersteund door collega’s en leidinggevenden, maar ook door hun vrienden uiteraard. Dat is voor ons ook fijn om te ervaren. We zijn straks immers een maand weg waarin we weliswaar kunnen appen/videobellen en zo maar we zijn er niet om ze even een knuffel te geven als ze dat nodig hebben. Het tijdverschil gaat het ook niet makkelijke maken. Het wordt onze eerste keer dat we zo lang van onze kinderen gescheiden zullen zijn, bedenk ik me nu…..

We realiseren ons ook heel goed hoe gelukkig we zijn met ons gezin en met alle steun die we krijgen van iedereen. En hoe ons verhaal in schril contrast staat tegenover alle ellende in de wereld. De oorlog in Oekraïne, de voedseltekorten, de torenhoge energieprijzen, en een kabinet dat alleen maar intern brandjes aan het blussen is. Dat maakt je heel nederig.

Nog ca 20.000 euro te gaan, het einde komt al in zicht.